DOWNLOAD PDF
Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk, ook wel koning Willem III der Nederlanden genoemd, was onze koning van 1849 tot zijn overlijden in 1890. In 1862 bezocht hij onze diamantslijperij. Koning Willem de derde was echter niet 'zomaar' een koning op bezoek bij Coster. In feite waren hij en de oorspronkelijke eigenaar van Royal Coster Diamonds, Martin Coster, vrij hecht. We durven te zeggen dat ze zelfs vrienden waren.
Over Koning Willem III
Koning Willem III, geboren in 1817, was de zoon van koning Willem II en Anna Paulowna. Willem wilde in de eerste instantie geen koning worden. Maar dit veranderde toen zijn vader in 1849 stierf. Willem III besloot zijn verantwoordelijkheid te nemen en accepteerde het toch, wetende dat het de wens van zijn vader was. In 1839 trouwde hij met zijn nicht Sophie van Wurtemberg. Helaas was het geen gelukkig huwelijk. Misschien door zijn jonge leeftijd (22) of het feit dat hij vrij plotseling koning werd. Maar Willem had nog wat wilde haver te zaaien. Hij uitte dit in buitenechtelijke affaires en vaak grillig gedrag. Uiteindelijk verliet Sophie hem in 1855. Dat was in die tijd heel opmerkelijk. De koning en koningin hadden samen drie zonen. Toch zou geen van hen ooit regeren. Ze stierven allemaal voor hun vader.
Koning Gorilla
Koning Willem III liet zich in vroegere jaren niet van zijn beste kant zien aan het Nederlandse volk. Alle (buitenechtelijke) schandalen en zijn slechte humeur maakte hem niet populair. De mensen hadden zelfs een bijnaam voor hem: "King Gorilla". Tussen 1855 en 1861 maakte hij het echter goed met zijn land. Toen de dijken doorbraken, verloren veel mensen hun dierbaren en hun huis. De koning haastte zich naar het rampgebied en sprak met de slachtoffers. Hij verbleef dagen bij hen en besteedde veel persoonlijke aandacht aan hen. Hij regelde kleding, eten, koffie en tenten en doneerde geld om de overlevenden weer op de been te helpen. Dit zorgde voor veel goodwill. Koning Willem III was na ’61 vaak in Parijs.
Bezoek van koning Willem III bij de dijkdoorbraak en overstroming in 1855. Kleurenlitho door Tresling & Co. gemaakt in 1888.
Parijse diamanten
In 1851 verhuist Martin Coster, eigenaar van Coster Diamonds, naar Parijs. Hier zet hij ook een snijfabriek op. Een heer genaamd "Joseph Halphen" was de meest prominente en mogelijk de enige diamantleverancier in Parijs. Hij besteedde het hele proces van het sorteren en snijden van diamanten uit aan Martin Coster. Perfecte timing, want Coster heeft net een vestiging geopend in Parijs. Dit gaf Coster een monopoliepositie voor alle diamanten in Parijs. Destijds had Coster Diamonds het exclusieve recht om alle diamanten te leveren aan de grote juweliers in Parijs; zoals Tiffany & Co. en Boucheron.
Administratieve papieren van diamanthandel en polijsten in Frankrijk (1843)
In 1862 bezoekt koning Willem III de diamantslijperij Coster in Amsterdam. Dit is de eerste verbinding tussen Coster en koning Willem III.
De koning en Coster in Parijs
Martin Coster was lid van het Nederlandse organisatiecomité voor de Wereldtentoonstelling van 1867 in Parijs. Zijn deelname was een replica van zijn polijstfabriek in Amsterdam. Op dat moment was de fabriek de grootste ter wereld. Het leverde hem een gouden en zilveren medaille op bij de “Champs de Mars”. De fabriek was een van de hoogtepunten van de tentoonstelling en trok
eenvoudige media-aandacht.
Martin Coster's deelname aan de "Exposition Universelle de 1867" in Parijs. Hij bouwde een exacte replica van zijn diamantfabriek in Amsterdam. Voor deze fabriek ontving Martin ook een Ridderschap in het Legion d'Honneur van Napoleon III, die een persoonlijke vriend was van koning Willem III. - Bron: Erikschoonhoven.com
Coster's eretitels
In 1868 werd Coster door koning Willem III benoemd tot consul-generaal van Nederland in Parijs. Willem III maakte hem ook tot ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. In 1872 benoemde de koning Martin Coster tot Commandeur in de Orde van de Eikenkroon. Er zijn twee redenen aannemelijk waarom de koning Coster deze titel toekende. Mogelijk vanwege zijn rol tijdens de revolutie
van de Franse gemeente in 1871. In plaats van de stad te ontvluchten, bleef Coster in Parijs en speelde zijn diplomatieke rol. President Thiers had plannen om ruwe diamanten te belasten. Die plannen zouden de Amsterdamse diamantindustrie hard raken. Maar ze werden verhinderd door de tussenkomst van Coster.
Een persoonlijke connectie
Een andere haalbare optie is dat koning Willem III de Eikenkroon als zijn persoonlijke bestelling gebruikte. Hij kon schenken zonder toestemming van de overheid. De koning bracht veel tijd door in Parijs. Het is dus denkbaar dat Martin Coster als consul-generaal betrokken was bij veel aspecten van het privéleven van de koning, waarvoor de koning dankbaar was. Eén ding is zeker: de verbinding tussen de koning en Martin Coster was meer dan strikt professioneel.
Een nieuwe koningin voor Zijne Majesteit
In 1877 overleed koning Willems ex-vrouw Sophie. Dit betekende dat de koning (moreel) iemand anders kon vinden. Koning Willem III was een liefhebber van kunst en begon een affaire met de Parijse operazangeres Emilie Ambre. Hij wilde met haar trouwen. Zelfs als dat betekende dat hij afstand deed van zijn troon en voorgoed naar Parijs moest verhuizen. Dit zou ernstige problemen veroorzaken. Er waren nog maar een paar mannelijke leden van het Huis van Oranje over. En geen van hen waren geschikte koningen. Ze waren ofwel niet bereid om de troon op te volgen, zouden waarschijnlijk nooit trouwen, of ze waren te oud om nog een erfgenaam te leveren om de Nederlandse monarchie voort te zetten. Dit betekende dat de koning moest hertrouwen, en snel! Maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan. De reputatie van de koning in Europa was somber. Maar hij wist wat hem te doen stond. Dus in 1878 begon hij aan een Europese tournee om een nieuwe koningin te vinden.
De volgende Wereldtentoonstelling
Terwijl de koning op zoek was naar zijn toekomstige bruid, vond de Parijse Wereldtentoonstelling van 1878 plaats. Martin Coster was als gedelegeerd commissaris de leider in de Nederlandse deelname. De broer van de koning, prins Hendrik, was erevoorzitter van het Nederlandse organisatiecomité. Coster droeg bij aan het internationale aanzien van Nederland door Nederlandse paardenraces te organiseren in het Bois de Boulogne. Het 2-daagse evenement was een enorm spektakel. Zelfs generaal Mac-Mahon en vele andere hoogwaardigheidsbekleders waren aanwezig. Martin Coster investeerde grote hoeveelheden eigen geld in het Nederlandse paviljoen.
Nog een connectie tussen Coster en de koning
Een van de exposities in het Nederlandse paviljoen was de vergulde beker in gotische stijl die koning Willem aan Martin Coster had geschonken. Iedereen kreeg gratis champagne en sigaren, ook de prins van Oranje, volgens een nieuwsbericht. Kort na de races meldde een Franse krant dat de koning Martin Coster de titel van graaf had verleend, hoewel er geen verslag van deze veredeling beschikbaar is en Coster deze titel nooit heeft gebruikt.
Martin Coster organiseerde tijdens de Wereldtentoonstelling van 1878 Nederlandse paardenraces in het Bois de Boulogne. - Bron: Erikschoonhoven.com
Weer een medaille voor Coster
Coster won een zilveren medaille voor zijn deelname aan de tentoonstelling van 1878. Al deed hij dat onder een andere naam: Alexander Daniels. Daniels was destijds directeur van Coster Diamonds. De fabriek was eigendom van Martin Coster, maar opereerde onder de naam Daniels. Een van de wonderen van Daniels’ tentoonstelling was de grote vage gele diamant met het portret van koning Willem III erin gegraveerd. De schijnbaar onmogelijke gravure is gemaakt door de Amsterdamse graveur en medailleur M.C. de Vries. Het kostte hem 5 jaar om de klus te klaren. Na de Wereldtentoonstelling schonk Martin Coster het medaillon met het portret van koning Willem aan de koning zelf.
De diamanten medaille gemaakt door een van Costers diamantslijpers en rond 1879 aan Zijne Majesteit Koning Willem III geschonken door Martin Coster. - Bron: Erikschoonhoven.com
Een nieuwe koningin
Tijdens de expositie in Parijs vond de koning zijn bruid in het kleine Duitse vorstendom Waldeck en Pyrmont. Hier bracht hij in de herfst van 1878 veel tijd door. Prinses Emma was een van de drie beschikbare zussen. Zij was de enige die met de koning wilde trouwen om te voorkomen dat het Huis van Oranje zou uitsterven. Aanvankelijk wilde Willem trouwen met de oudste dochter, Pauline. Maar toen klikte hij echt met haar jongere zus Emma. Naast een strikbroche en hanger die de koning Emma als verlovingsgeschenk gaf, gaf hij haar een medaillon. Het was het gegraveerde diamanten portret dat hij van Martin kreeg als verlovingscadeau.
