Kunt u niet vinden wat u zoekt?
We zijn hier om te helpen Neem contact op
Diamanten zijn altijd populair geweest. Al in de vierde eeuw voor christus, worden er in India diamanten verhandeld. Het was toen al duidelijk dat diamant het hardste (natuurlijke) materiaal ter wereld is. Er was dus ook geen manier om ze te slijpen. De eerste juwelen bevatten daarom ook ruwe diamanten.
Pas zeventien eeuwen later bereikte de diamant Europa via het Midden-Oosten. Inmiddels was men erachter dat een diamant wel degelijk verfraaid kon worden. Dankzij de ontdekking van het kloven, kon ook de bovenkant van de octaëder verwijderd worden. Maar ook de rest van de diamant kwam er wat beter uit te zien. Zo “schuurde” men de zijkanten met diamantpoeder.
Door de bovenkant van de ruwe diamantvorm, de octaëder (Pointed Cut) te verwijderen, kon men de diamant wat mooier maken (Table Cut)
Hoewel de roos wordt gezien als een voorloper van de briljant, is de echte voorloper de bolsjewiek. De techniek om een ronde diameter te maken bij een niet-ronde diamant bestond nog niet. Daarom waren alle geslepen diamanten een beetje rondachtige vierkanten of rechthoeken. Hierbij was de vorm van de ruwe diamant, de octaëder, nog goed zichtbaar. Een voorbeeld hiervan is de bekende ‘Mine cut’.
De Rose cut was erg beroemd in Amsterdam
Zo werd het oud Europees slijpsel geboren. In tegenstelling tot de eerdere slijpvormen, is deze al een stuk ronder. Toch hechtte men er veel waarde aan om zoveel mogelijk van het ruwe gewicht van de diamant te behouden. Daarom heeft de bolsjewiek een veel steilere bovenkant dan de briljant zoals we die vandaag de dag kennen. Daarnaast heeft deze vorm veel bredere facetten aan de achterkant en vaak een afgevlakte punt aan de onderkant.
De old European cut is rond en heeft een kleine tafel
Na de Russische revolutie, begin 20e eeuw, kwamen er heel veel diamanten op de markt. Veel Russen maakten zich het vak van diamantslijper eigen. Vaak hadden zij echter niet de juiste tools. Als ze bijvoorbeeld al een loep hadden, was deze lang niet zo goed als die van de Europese slijpers. De Russische slijpers deden dan ook veel op het blote oog. Het uitgangspunt van de Russische slijpers was om een diamant rond te slijpen, maar tegelijkertijd zo veel mogelijk ruwe diamant te bewaren. Eigenlijk dus net als bij de old European cut. Maar juist vanwege dat gebrek aan geschikte gereedschappen, zagen de diamanten uit Rusland er toch wat anders uit.
Ring met Bolsjewiek diamant. Bron afbeelding: Catawiki
Het tempo van de Russische slijpers lag hoog. Ze produceerden ontzettend veel diamanten. Ondanks dat het slijpsel geen topkwaliteit was, waren de stenen wel erg in trek. Met name in Europa. In tegenstelling tot Rusland, heeft Europa namelijk geen diamantmijnen. Zo zijn er ontzettend veel Russische diamanten naar Europa gekomen. En waar beter dan in the City of Diamonds?
Bolsjewiek diamanten zijn vaak niet perfect rond omdat de slijpers veelal niet over de juiste materialen beschikten. Bron afbeelding: Catawiki
In de volksmond werden de Russische diamanten ook wel “Bolsjewieken” genoemd. Uiteraard genoemd naar de machthebbers van dat moment. Ondanks dat de bolsjewieken in Rusland op een gegeven moment niet meer aan de macht waren, was de term “bolsjewiek geslepen diamanten” wel geïntegreerd in de diamantbusiness. En dat is hoe de Bolsjewiek aan zijn naam komt. Stiekem is het ontwerp eigenlijk een verbastering van de old European cut. Maar zeker in die tijd waren er nog niet echt regels voor het slijpen van diamanten. En zeker niet voor de benamingen van slijpsels. Dat kwam pas echt met de invoering van de briljante slijpvorm.
Ring met Bolsjewiek diamant. Bron afbeelding: Catawiki